Book of Revelation şöyle der:

İşte bilgelik. Bırak anlayanlar canavarın sayısını hesaplasınlar: İnsan için sayısı; onun sayısı altıyüz, üç yirmi ve

altıdır.

Birçok kimse “canavar”ı Hıristiyan karşıtı kişi olarak düşünür ve 666’nın da Şeytan’ın sayısı olduğunu kabul eder. Ama Book

of Revelation daha birçok gizemli sayıyla doludur. Örneğin; New Jerusalem’in ölçülerinden şöyle bahseder:

“Ve o benimle konuşanın elinde şehri ölçmek için altın bir asa vardı ve oradaki kapıları, buradaki duvarları. Şehir

dörtköşedir ve eni boyu kadardır; ve şehri asasıyla ölçtüğünde onikibin furlong olduğunu buldu. Eni ve boyu ve yüksekliği

eşitti. ”

Onikibin furlong boyutlarında bir şehrin inanılmaz derecede devasa bir yer olması gerekir, çünkü bu durumda göğe yükselen

kısmı yaklaşık 2,400 km. olacaktır; bu da oldukça bilim-kurgusal bir yaklaşım olur. St. John, gezegenimizin olası teknolojik

geleceğine bir bakış atmış olabilir ama bu sözlerin gerçek anlamdan çok mecazi olması daha muhtemeldir. İncil’de sık sık

karşılaşılan sayı sembolizmi, Musevi inancında çok önemlidir. 666 sayısından sadece Book of Revelation’da değil, Book of

Kings (Kralların Kitabı)’de de bahsedilmektedir:

“Solomon’a (Kral Süleyman) her yıl gelen altın, altıyüz, üç yirmi ve altı talentdi.”

Solomon adı İbranice barış anlamına gelen shaloın kelimesinden türemiştir ama Kral James versiyonunda simya terimleriyle sol

(Güneş) ve omon (Ay) olarak karşılık bulmaktadır.

Orta Çağ’da ortaya çıktığı haliyle simyanın kökleri, antik Mısır’ın ezoterik bilgilerinden kaynaklanmakta olan keşiş

bilimidir. Mısırlılar için bu bilimin adı Kemet idi ve günümüzde bundan kimya (chemistry) ve simya (alchemy) sözcükleri

türemiştir. Kabala’da görülen ezoterik Musevi geleneğinde de bazı simya kavramlarının Mısır inançlarından kaynaklandığı

belirtilmektedir.

Musevilik, Hıristiyanlık ve İslam dinlerinde, güçlü inanç taşıyan ve kendini adamış olan kişiler tarafından sır olarak

tutulan bazı kavramlar olduğu bilinmektedir. Bu gizli sistemler, felsefik kavramları ifade etmek için genellikle sayılar

kullanılır. Yine bu da antik Mısır’dan kaynaklanan bir fikirdir.

A.T. Mann, bu sistemin nasıl işlediğini Sacred Architecture (Kutsal Mimari) adlı kitabında şöyle açıklamaktadır:

“Sembolik matematik antik gizem okullarının temeliydi ve insanların inançlarını, yaşamlarını düzenleyen prensipleri

belirlerdi. Her tanrının doğası ve sembolik gezegeni sayıyla temsil edilirken, geometri biliminde her harfin sayısal bir

karşılığı vardı. Sistem ibrani ve Yunan alfabelerinde benimsenmişti…”

“Geometri kullanırken, tapınakların ve anıtların boyutlar, şiirlerin ölçüleri, müzikal yazımlar ve diğer konular tanrılarla

ve güçleriyle ilgili olmalıydı. Herhangi bir kelimenin veya adın şifresini çözerek daha derin, sembolik niteliklerini

anlamak mümkündür. Eflatuncular, Hermesçiler, Resicrucian’lar, Hıristiyan Gnostikleri, simyacılar, masonlar, tapınak

şövalyeleri ve diğer birçokları bu gizli kutsal dili kullanmışlardır.”

Simyada, Ay ve Güneş sürekli bir uyum içinde olan dişi ve erkek elementler olarak ele alınır. Thomas Vaughan, 1650’lerde

yazdığı yazılarda şöyle anlatmaktadır:

“Güneş ve Ay, biri aktif, diğeri pasif, bu Erkek, o Dişi olan iki Büyüsel Prensip’dir. Onlar hareket ettikçe. Yozlaşma ve

Kuşak da hareket eder: Eşit olarak çözülür ve birleşirler.”

Simyada altın, saflaşmış ruhu simgeler ve geleneksel olarak Güneş’le bağlantılıdır. Güneş’in bir dönümü ise bir yıl

demektir. Bu yüzden İncil’de 666 sayısıyla Güneş arasında bir bağlantı bulunduğuna dair Kings kitabından bir alıntı vardır.

Ayrıca, 666 sayısından Ezra’da da bahsedilmektedir ve Babil’den Judah’a dönen insanları simgelemektedir:

Adonikam’ın çocukları altıyüz, altmış ve altı tanedir.

Adonikam kelimesinin anlamı şudur: “Tanrı’nın övgüsüne layık.”

666 sayısının İncil’deki anlamlarının yüzeysel olarak kastedilenlerden başka bir anlamı olmaması da mümkündür. Ancak St.

John, 666 sayısını sayı sembolizmini alegorik olarak kullanan Musevi mistisizmine bağlamaktadır. Muhtemelen aynı geleneği

izleyen kişilere yönelik bazı mesajlar vermeye çalışıyordu ama günümüzde artık bu mesajlar belirsizdir.

Yine bir tesadüf olarak, eski Roma rakamları da büyükten küçüğe dizildiklerinde toplamı 666 sayısını vermektedir:

D = 500
C= 100
L= 50
X= 10
V= 5
1= 1
666

Bu yüzden canavarın sayısı olarak kabul edilen 666’nın Hz.İsa’nın çarmıha gerilmesini sağlayan Roma otoritelerini temsil

ediyor olma olasılığı da yüksektir.

Hıristiyanlık dininin İngiltere Adaları’nda yayılmaya başladığı yıllarda 666 sayısı M.S. 946 yılında St. Dunstan tarafından

yaptırılan ünlü Glastonbury Manastırı’nda da yer almaktadır. Bu, ilk olarak Bligh Bond’un 1920’deki araştırmasında ortaya

çıkmıştır.

Manastırın bir kenarı 74 fit olan dokuza dört karelerden oluşan bir dikdörtgen alan üzerine kurulu olduğunu görmüştür. 74

fit, 888 inch demektir. Yer planı ise 666 fit x 296 fit boyutlarındadır. Manastırın mimarlarının bu sayıyı tasarımlarında

yer verecek kadar önemli gördükleri ve St. John’ın “canavar” atıfını dikkate almadıkları bellidir.

(90)