Neredeyse her toplumun gelecekten haber verme yöntemleri vardır ve bu yöntemler
çeşitlilik gösterir. Bütün büyük dinler, falcılığı ve gelecekten haber vermeyi
kınar ve kişinin özgür iradesinin olacakları etkileyemeyeceğini öne süren her
tür kahinliği yasaklar. Ancak bundan farklı olarak, uygulanış yöntemine bağlı
olsa da, kahinliğin her zaman “kara sanatlar” içerisinde sınıflandırılmaması
için eğilim ve yönelimlerin önceden belirlenebileceği kabul edilir ve her zaman
için tehlikeli olduğu söylenebilir. İki tür kehanet vardır:
1. Gelecekten haber verme yeteneği olan kişinin rüya ya da trans halindeyken ya
da bir küreye bakarken, gelecekte olabilecek bir olaya ilişkin görüntüyü
zihninde görmesi ya da hissetmesi veya bir tür güç duyumsaması gibi doğrudan bir
vizyon aracılığıyla
2. Bazı simgesel nesnelerin tesadüfen bir düzen içerisinde bulunmasına
dayanılarak benzetme yaparak; örneğin, masaya açılmış numaralı ya da resimli
kartların ya da çay fincanının içindeki çay yapraklarının işaret ettiği
psikolojik bir durumu ya da birtakım eğilim ve olayları, bu tür bir sembolizmin
kurallarını bilen birinin yorumlaması aracılığıyla. Bu kişiler yalnızca bu
yöntemi kullanarak gelecekten haber verirler.
Eski Roma’da kurban edilen hayvanlar aracılığıyla kehanette bulunmaları için
“aruspicisler” denilen özel bir kahin grubu vardı. Bu kişiler, hayvanı, kurban
edilmeden önce gözlemler, kurban edildikten sonra iç organlarının, özellikle
karaciğerini inceler, ayrıca yakıldığı sırada çıkan alevlere, etin kokusuna,
tadına, suyuna ve yanında içilen şarabın kalitesine dikkat ederlerdi.
Aruspicisler, kentin kuruluşu döneminde Romulus tarafından oluşturulurdu. Henüz
okulların olmadığı zamanlarda eğitilmeye başlandı ve o zamanki adlarıyla
“extispium” ya da “aruspex” Etrüskler, Yunanlılar, Kaldeliler ve Mısırlılar
arasında varolduğu bilinmektedir. Yaklaşık olarak İ.Ö 2000’lerdeki bir Babil
Tapınak Okulu’na ait olduğu sanılan bir düzineden fazla bölüme ayrılmış kilden
bir karaciğer modelinin, bu uygulamayla bağlantılı olduğu neredeyse kesindir.
Öte yandan, insan vücudunun ayinlerde dans ederkenki hareket ve duruşlarının ve
hatta kahkahaların gözlemlenmesiyle de fala bakılırdı. Ölü insan bedeni dünyanın
her yerinde, her amaçla, özellikle de kara büyü ve cadılık uygulamalarında
kullanılırdı. Hastalıkların tedavisinde bile insan vücudunun bazı bölümlerinden
yararlanıldığı bilinmektedir.
Kehanette her türlü yapay nesnenin kullanılması dünya çapında yaygındır.
Jeomansi’de olduğu gibi, yere ya da kağıt üzerine çizilen basit noktalar
kullanılabilir. Her iki yanında farklı işaretler bulunan düz çubuklar yere
atılması, Çinlilerin I Ching’inin de aralarında bulunduğu, birçok sistemin
temelini oluşturur. Bu yöntem, yere ok atmanın uzantısı olabilir. Balta, kılıç,
hançer ve birçok silah aynı biçimde kullanılmıştır. Bunlar hep yere atılır ve
her birinin bir diğerinin konumuyla ve dört ana yönle ilişkisine dikkat
edilirdi. Ayrıca anahtarlar, yüzükler ve diğer nesneler kullanılırdı. Çeşitli
besin maddeleri, özellikle şarap, birçok açıdan incelenirdi. Bazen, günümüzün
çay yaprakları ya da kahve telvesinden fal bakmak geleneğinde olduğu gibi,
kaplardaki kalıntılar ve izler incelenirdi. Zarlar atılır, kartlar açılırdı,
daha sonraları aynı amaçla kullanılan Tarot kartları çok daha yaygın bir kabul
görmüştür.
Kitap falı da bir tür kehanet yöntemidir. Rasgele açılan bir kitaptan rasgele
bir pasaj seçilir ve bunun bir anlamı olduğu sanılırdı. Bunun için Kutsal Kitap
ve Homeros ile Virgilius’un yapıtları tercih edilirdi.

(68)