* 1974’teki Kıbrıs çıkarmasına katılan bir asker anlatıyor:
Çok şiddetli bir taarruz vardı. Mermiler kulağımızın dibinden geçiyordu. Siperde daha önce hiç görmediğim bir asker yanıma yaklaştı. Belli ki bizim birlikten değildi. Bir zarf çıkardı ve:
-Memlekete dönünce bu zarfı, üzerindeki adrese bırakır mısın?
-İkimiz de döneriz inşallah dedim.
Israrla kendisinin dönemeyeceğini, benim ise memleketime ve aileme kavuşacağımı söylüyordu. Biraz isteksiz de olsa zarfı aldım. Ancak o çatışma sırasında birbirimizi kaybettik. Taarruz bitip memlekete döndüğümden bir-iki yıl sonra eski eşyaları karıştırırken o zarfı buldum. Unuttuğum görevi, geç te olsa yerine getirmek için İstanbul’a gittim. Üzerindeki adres, Aksaray’da eski bir eve götürdü beni. Kapıyı yaşlı bir amca açtı.
-Merhaba amca. Ben Kıbrıs’ta savaşan oğlunuzdan bir mektup getirdim. Belki kendisi de gelmiştir.
-Bizim Kıbrıs’ta savaşan bir oğlumuz yoktu
Beni içeri davet ettiler. Eşi, bir fotoğraf albümü ile geldi. Fotoğrafları gösterip:
-Sana zarfı bu genç mi verdi?
-Evet. Çok iyi hatırlıyorum. Buydu. ve işte o an beni şok eden ve hala aklımı başımdan alan şu cevabı verdi:
-Bu çocuk benim oğlumdu. Fakat onu 15 sene önce Kore harbinde şehit verdik…

* İran’da, korkusunu bastırmak ve sıkıntılarından kurtulmak için madeni nesneleri yiyen genç kızın karnından ameliyatla yarım kilogram ağırlığında metal parçalar çıkarıldı. 17 yaşındaki genç kızın karnından çıkarılan madeni nesnelerin arasında jilet ve çiviler de bulundu.

* Bu öykü Yeni Zelanda’dan Kay Martin’ e ait: Aksam yemeğine arkadaşlarını çağıran Kay yemekten önce küçük bir aperatif hazırlarken bir tavuğun acı acı bağırdığını duyar. Sesin nereden geldiğini merak eden Kay bahçeye çıkar. Bahçede bir şey göremez. Ancak ses daha yakınlardan, hatta mutfaktan gelmektedir. Giderek yükselen sesin kaynağını keşfettiği zaman tüyleri diken diken olur. Kızarması için fırına yerleştirdiği tavuktan çiğlik çığlığa sesler gelmektedir. “O anda elim ayağım boşandı. Tavuğu canlı canlı pişiriyorum sandım. Korkudan az daha ölüyordum.” Tavuğun çığlıkları Kay’inkiler ile birleşince konuklar mutfağa üşüşür ve çığlıkların nedeni ortaya çıkar. Tavuğu fırından çıkartan konuklar, hayvan soğudukça seslerin kesildiğini fark ederler. Yeni Zelandâ da tavuk çiftliklerinde hayvanlar, bizde olduğu gibi boynu kesilerek öldürülmez. Kay’in akşam yemeği için hazırladığı tavuğun ses telleri kesilmediği için tavuğun karnında biriken buhar, hayvanın boğazından geçerken büyük bir basınçla ses tellerini harekete geçirmiştir. Bu olaydan sonra, tahmin edebileceğiniz gibi, Kay bir daha evinde tavuk pişirmez.

* Exxon’a ait bir petrol tankeri Kanada açıklarında battıktan sonra, iki tane deniz ayısı 80.000 dolar harcanarak temizlenmiş ve büyük bir törenle denize bırakılmışlar. Tam 2 dakika sonra herkesin gözleri önünde bir mavi balina deniz ayılarını yemiş.

* Geçtiğimiz aylarda Florida’da bir otel sahibi 911 numaralı acil hattı arayarak, “Müşterim havuzda kilitlendi” dedi. Bir grup polis derhal olay yerine gitti. Erkeklik organını havuzdaki emme deliklerinden birine sıkıştıran adam, ancak 40 dakika sonra kurtarılabildi.

* Las Vegas’tan 911’i arayan adamın ilk cümlesi ise “Karım bir türlü ölmüyor” oldu. Telefondaki polis memuresi bu cümlenin ne anlama geldiğini anlayamadı ve “Ne demek istiyorsunuz ?” diye sordu. Adam, “Karımı çeşitli şekillerde boğmaya çalıştım ama bir türlü ölmüyor” dedi.

(57)