* Bir annenin elinden çocuğunu kapan timsah, çocuğa ne yapacağını annenin bilmesi durumunda çocuğu vereceğini söyler. Anne, timsaha çocuğunu yiyeceğini söyler, böylelikle meydana gelen paradoksal durum sonucunda çocuğunu kurtarır.

Şöyle ki, timsah çocuğu yiyecekse anne timsahın ne yapacağını bilmiş olacak ve timsah çocuğu teslim edecek ancak çocuk teslim edilince anne timsahın ne yapacağını bilememiş olacak; timsah çocuğu yemeyecekse anne bilemediğinden çocuğu yiyecek ama o zaman anne timsahın yapacağının bilmiş olacak ve bu yüzden yememesi gerekecek.

Kısaca, bu iki durumda da timsah çocuğu ne yiyebilir ne de yiyemez.

* Sanço Panço, Baratania adasının yöneticisidir. Adaya gelenler niye geldiklerini belirtmek zorundadır. Eğer doğruyu söylerlerse serbest kalacaklar, yalan söylerlerse asılacaklardır. Günün birinde bir yolcu gelir ve “Ben asılmak için buradayım”. der. Sanço ne yapmalı?

* Kral, ülkenin yalancıları arasında bir yarışma düzenler ve “işte, bu yalan” diyebileceği bir yalan uydurana bir küp altın vaat eder. Yalancılar saraya gelip yalanlarını söylerler ama kral hep “olabilir, neden olmasın..” gibi cevaplar verir, böylece hem eğlenir hem de bir küp altını vermek zorunda kalmaz. Derken bir adam boş bir küple kralın huzuruna çıkar ve şöyle der:
“Rahmetli dedeniz bir savaşa çıkacaktı ancak o günlerde hazinede yeterli para yoktu. Dedeniz dedemden bu küple bir küp altın borç aldı ve ‘borcumu torunum torununa ödeyecek’ diye söz verdi.
Şimdi dedenizin borcunu bana ödemeniz için buraya geldim.”
Kral, “İşte bu kuyruklu bir yalan!” deyince adam da “O zaman bir küp altınımı alayım” der. Adam, kralın her türlü cevabında da bir küp altını alabilecek duruma gelmiştir!

(54)