Hafta ismi Farsçadan geliyor. Tavla oynayanlar Farsça altıya kadar saymasını bilirler (yek, du, se, cihar, penç, şeş). Peki yedinin Farsçası ne? Farsça yedi: “heft”dir (veya hefte). Yedi günlük “hafta” ismi de buradan alınmıştır.

Gelelim gün isimlerinin köklerine. Şöyle;

Cuma: Arapça (toplama, toplanma)

Cumartesi: Arapça (ertesi-Türkçe)

Pazar: Farsça (ba=yemek, zar=yer)

Pazartesi: Farsça (ertesi- Türkçe)

Salı: İbrânice (üçüncü)

Çarşamba: Farsça (cehar şenbe=dördüncü gün)

Perşembe: Farsça (penç şenbe=beşinci gün)

Gelelim ay isimlerine; Cur-cuna isimli internet sitesindeki bir yazıya göre sadece üç ay adı Türkçe. İşin daha ilginç yanı bunlardan Şubat, Nisan, Temmuz ve Eylül hemen hemen aynı telaffuzla Yahudi takviminde de yer alması. Şimdi ayların isimleri ve kökenlerine bir göz atalım;

Ocak: Türkçe (Kışın evlerde ateş yakılan yer)

Şubat: Süryanice

Mart: Latince (Maritus-mitolojik isim Mars’tan)

Nisan: Süryanice

Mayıs: Latince (Tanrıça Maria’nın ayı)

Haziran: Süryanice

Temmuz: Arapça/Süryanice

Ağustos: Latince (Roma İmparatoru Augustus’un adından)

Eylül: Süryanice

Ekim: Türkçe (Toprağı ekmekten)

Kasım: Arapça (Bölen)

(30)